De subtitel van mijn blog is 'eten, schrijven en persoonlijke groei'.

Zo, dat is lang geleden! Ik weet niet wat me tegenhield, maar ik kon me afgelopen tijd maar niet zetten tot schrijven. Volgens mij was het gewoon de waan van de dag die de overhand heeft gekregen. Hoe graag ik het ook wilde en hoe Maarten het ook stimuleerde, ik kon me er niet toe zetten om achter m’n laptop te kruipen en te schrijven. Eerst dit en dan dat, voordat ik ruimte voel om te schrijven. Dat praat ik mezelf aan, maar ik merk ook dat het zo niet werkt. Dan heeft niemand ooit tijd om toe te komen aan wat je graag doet en dat geldt zeker voor schrijven. Je leest ook vaak over schrijven en hoort van schrijvers dat je jezelf moet dwingen om te  gaan zitten. De inspiratie komt echt wel .....

Op oudejaarsavond vroeg Maarten of ik goede voornemens had, waarop ik zei dat je daar iedere dag mee kan beginnen. Dat hoeft niet per se op 1 januari. Bovendien vergt zoiets meestal een proces vooraf om ook daadwerkelijk iets te veranderen .... Op dat moment had ik ook echt geen goede voornemens.

Ik wilde wel schrijven, maar op de een of andere manier kwam het er alsmaar niet van ...

Een belangrijke stap in het hele proces wordt morgen gezet! Ik moet morgenochtend om 7 uur in het ziekenhuis zijn, dus wordt vroeg geopereerd ...

In mijn blog van zondag schreef ik al dat er veel voortgang was in de operatieplanning.

In het verleden heb ik mijn leven deels ingericht en geleefd naar de verwachtingen van anderen en als ik er goed naar kijk misschien zelfs naar wat ik denk dat anderen van me verwachten (zonder te checken of dat ook daadwerkelijk zo was).

Zoals inmiddels natuurlijk wel was te verwachten, is deze week duidelijk geworden dat alle niet-acute planbare zorg wordt uitgesteld in verband met Corona. Dit geldt dus ook voor de maagverkleiningsoperaties. Heel begrijpelijk, maar wel ontzettend balen ....